Technika spawania metodą TIG
Prąd spawania przy spawaniu łukiem wolframowym w atmosferze obojętnej jest zwykle wybierany na podstawie materiału, grubości i położenia przestrzennego przedmiotu obrabianego. Wraz ze wzrostem prądu spawania wzrasta głębokość wtopienia, a szerokość i nadmierna wysokość szwu spawalniczego nieznacznie się zwiększają, ale wzrost jest niewielki. Nadmierny lub niewystarczający prąd spawania może powodować nieprawidłowe wykonanie spoiny lub wady spawalnicze.
Napięcie łuku podczas spawania wolframem w gazie obojętnym zależy głównie od długości łuku. Wraz ze wzrostem długości łuku wzrasta napięcie łuku, zwiększa się szerokość spoiny i zmniejsza się głębokość wtopienia. Gdy łuk jest zbyt długi, a napięcie łuku jest zbyt wysokie, łatwo jest spowodować niepełne spawanie i podcięcie, a efekt ochrony nie jest dobry.
Ale łuk nie może być też za krótki. Jeśli napięcie łuku jest zbyt niskie lub łuk jest zbyt krótki, drut spawalniczy jest podatny na zwarcie, gdy dotknie elektrody wolframowej podczas podawania, co powoduje wypalenie elektrody wolframowej i łatwe uwięzienie wolframu. Dlatego długość łuku jest zwykle w przybliżeniu równa średnicy elektrody wolframowej.
Wraz ze wzrostem prędkości spawania zmniejsza się głębokość i szerokość wtopienia. Gdy prędkość spawania jest zbyt duża, łatwo jest uzyskać niepełne stopienie i penetrację. Gdy prędkość spawania jest zbyt mała, spoina jest szeroka i może również wykazywać wady, takie jak nieszczelność spoiny i przepalenia. Podczas ręcznego spawania wolframowego w gazie obojętnym prędkość spawania jest zwykle dostosowywana w dowolnym momencie w zależności od rozmiaru, kształtu i stanu stapiania roztopionego jeziorka.
1. Średnica dyszy
Wraz ze wzrostem średnicy dyszy (w odniesieniu do średnicy wewnętrznej) należy zwiększyć natężenie przepływu gazu ochronnego. W tej chwili chroniony obszar jest duży, a efekt ochronny jest dobry. Jednak zbyt duża dysza nie tylko zwiększa zużycie argonu, ale także utrudnia obserwację łuku spawalniczego i przebiegu spawania. Dlatego powszechnie stosowana średnica dyszy wynosi zazwyczaj od 8 mm do 20 mm.
2. Odległość pomiędzy dyszą a elementem spawanym
Odległość pomiędzy dyszą a przedmiotem obrabianym oznacza odległość pomiędzy powierzchnią czołową dyszy a przedmiotem obrabianym. Im mniejsza jest ta odległość, tym lepszy efekt ochronny. Dlatego też odległość dyszy od spoiny powinna być jak najmniejsza, jednak zbyt mała nie sprzyja obserwacji roztopionego jeziorka. Dlatego odległość między dyszą a elementem spawanym przyjmuje się zwykle od 7 mm do 15 mm.
3. Długość przedłużenia elektrody wolframowej
Aby zapobiec przegrzaniu łuku i wypaleniu dyszy, końcówka elektrody wolframowej powinna zwykle wystawać poza dyszę. Odległość od końcówki elektrody wolframowej do powierzchni czołowej dyszy to długość przedłużenia elektrody wolframowej. Im mniejsza długość przedłużenia elektrody wolframowej, tym mniejsza odległość między dyszą a przedmiotem obrabianym i tym lepszy efekt ochronny. Jeśli jednak będzie zbyt mały, utrudni obserwację roztopionego jeziorka.
Zwykle podczas spawania złączy doczołowych lepiej jest, aby elektroda wolframowa rozciągała się na długości od 5 mm do 6 mm; Podczas spawania spoin pachwinowych zaleca się, aby długość przedłużenia elektrody wolframowej wynosiła od 7 mm do 8 mm.
4. Metoda ochrony gazu i natężenie przepływu
Oprócz stosowania okrągłych dysz do ochrony obszaru spawania, spawanie wolframem w gazie obojętnym może również spowodować, że dysza będzie płaska (np. Spawanie wolframem w gazie obojętnym z wąską szczeliną) lub ma inny kształt w zależności od przestrzeni spawania. Podczas spawania spoiny graniowej tylny szew spawanej części zostanie zanieczyszczony i utleniony przez powietrze, dlatego należy zastosować zabezpieczenie przed ponownym napełnieniem.
Argon i hel to najbezpieczniejsze gazy do nadmuchania pleców podczas spawania wszystkich materiałów. A azot jest najbezpieczniejszym gazem chroniącym przed cofaniem się powietrza podczas spawania stali nierdzewnej i stopów miedzi. Zakres natężenia przepływu gazu dla zabezpieczenia przed wstecznym napełnieniem ogólnego gazu obojętnego wynosi 0,5–42 l/min.
Ochronny przepływ powietrza jest słaby i nieskuteczny oraz podatny na wady takie jak porowatość i utlenianie spoin; Jeśli natężenie przepływu powietrza jest zbyt duże, łatwo jest wygenerować turbulencje, efekt ochronny nie jest dobry, a także wpłynie to na stabilne spalanie łuku.
Podczas pompowania złączek należy pozostawić odpowiednie wyloty gazu, aby zapobiec nadmiernemu ciśnieniu gazu wewnątrz rur podczas spawania. Przed zakończeniem spawania ściegu grani należy upewnić się, że ciśnienie gazu wewnątrz rury nie jest zbyt wysokie, aby zapobiec wydmuchaniu jeziorka spawalniczego lub wklęsłości grani. W przypadku stosowania argonu do tylnej ochrony złączek rurowych podczas spawania, najlepiej wprowadzać go od dołu, umożliwiając odprowadzanie powietrza do góry i utrzymując wylot gazu z dala od szwu spawalniczego.