De relatie tussen lassnelheid en laskwaliteit

De relatie tussen lassnelheid en laskwaliteit moet dialectisch worden begrepen en mag niet worden verwaarloosd. Komt voornamelijk tot uiting in de verwarmingsfase en de kristallisatiefase.

Verwarmingsfase: Onder de omstandigheden van hoogfrequente rechte naadgelaste buizen wordt de rand van de blanco buis verwarmd van kamertemperatuur naar de lastemperatuur. Gedurende deze periode wordt de rand van de onafgewerkte buis niet beschermd en volledig blootgesteld aan de lucht, die onvermijdelijk heftig reageert met zuurstof, stikstof, enz. in de lucht, waardoor een aanzienlijke toename van stikstof en oxiden in de lasnaad ontstaat. Volgens metingen neemt het stikstofgehalte in de lasnaad 20-45 keer toe en het zuurstofgehalte 7-35 keer; Tegelijkertijd worden legeringselementen zoals mangaan en koolstof die gunstig zijn voor de lasnaad sterk verbrand en verdampt, waardoor de mechanische eigenschappen van de lasnaad afnemen. Hieruit blijkt dat in deze zin: hoe langzamer de lassnelheid, hoe slechter de kwaliteit van de lasnaad.

Bovendien geldt dat hoe langer de rand van de verwarmde knuppel aan de lucht wordt blootgesteld, hoe langzamer de lassnelheid, wat de vorming van niet-metaaloxides in diepere lagen kan veroorzaken. Deze diepgewortelde niet-metaaloxides zijn moeilijk volledig uit de lasnaad te persen tijdens het daaropvolgende extrusiekristallisatieproces en blijven na kristallisatie in de lasnaad achter in de vorm van niet-metaalachtige insluitsels, waardoor een duidelijk kwetsbaar grensvlak wordt gevormd dat de lasnaad vernietigt. continuïteit van de lasnaadstructuur en vermindert de sterkte van de lasnaad. En de lassnelheid is snel, de oxidatietijd is kort en de geproduceerde niet-metaaloxiden zijn relatief klein en beperkt tot de oppervlaktelaag. Het kan tijdens het daaropvolgende extrusieproces gemakkelijk uit de lasnaad worden geperst en er zullen niet teveel niet-metaaloxideresten in de lasnaad achterblijven, wat resulteert in een hoge lassterkte.

Kristallisatiefase: Volgens de principes van de metallurgie is het, om lassen met hoge sterkte te verkrijgen, noodzakelijk om de korrelstructuur van de las zoveel mogelijk te verfijnen; De basisbenadering van verfijning is om in korte tijd voldoende kristalkernen te vormen, zodat ze met elkaar in contact komen voordat ze aanzienlijk groeien en het kristallisatieproces beëindigen. Dit vereist het verhogen van de lassnelheid om de las snel uit de verwarmingszone te verwijderen, zodat de las snel kan kristalliseren bij een hogere mate van onderkoeling; Wanneer de mate van onderkoeling toeneemt, kan de kiemvorming aanzienlijk toenemen, terwijl de groeisnelheid minder toeneemt, waardoor het doel van het verfijnen van de korrelgrootte van de lasnaad wordt bereikt. Dus, ongeacht of het nu gaat om de verwarmingsfase van het lasproces of de afkoeling na het lassen, hoe hoger de lassnelheid, hoe beter de kwaliteit van de lasnaad, op voorwaarde dat aan de fundamentele lasomstandigheden wordt voldaan.